நமக்கு பார்க்கான் முந்திரி தோப்புகள் (1986) மலயாளம்!

காதல் கதைகள் இல்லாமல் இந்திய சினிமா இல்லை என்னுமளவுக்கு இந்தியாவின் பல மொழிகளிலும் நூற்றுக்கணக்கான காதல் சினிமாக்கள் ஒவ்வொரு வருடம் வந்துகொண்டிருக்கின்றன. அவை எல்லாமே நம் மனதுகளில் தங்கிவிடுவதில்லை சிலவற்றைத்தவிர. அவ்வகையில் மிகச்சிறப்பாக நேர்த்தியாக சொல்லப்பட்ட காதல் கதையாக இன்றைக்கும் மலயாள சினிமாவில் கொண்டாடப்படும் படமே பத்மராஜனின் நமக்கு பார்க்கான் முந்திரி தோப்புகள். இது "நம்முக்கு கிராமங்களில் சென்னு ராப்பாக்காம்" ((Let us go and dwell in the villages)  என்ற K. K. சுதாகரனின் நாவலை தழுவிய கதையாகும்.

சோலமனாக மோகன்லால் வசதியாகயிருந்தாலும் ஒரு இயல்பான தனக்குப்பிடித்த சாதாரன வாழ்க்கை வாழ விரும்புபவர். வேறு ஒரு ஊரில் பெரியளவில் திராட்சை தோட்டம் வைத்திருக்கிறார் அதுவே அவரின் தொழில். (ஆனால் படத்தில் முந்திரி தோட்டம் என்று சொல்லப்படுவது ஏன் என்று புரியவில்லை) அவ்வப்போதுதான் வீட்டிற்கு வருவார். இரவு வந்து அதிகாலையே சென்றுவிடுவார். பாசத்தை பொழியும் அம்மாவும் இருக்கிறார். 

ஒரு முறை வீட்டிற்கு வரும்போது பக்கத்து வீட்டிற்கு புதிதாக வந்த குடும்பத்திலுள்ள சோபியா (ஷாரி) கண்ணில் படுகிறார். வழமையாக அதிகாலையே புறப்படுபவர் இம்முறை சில நாட்கள் தங்கிச்செல்ல தீர்மானிக்கிறார். மெதுவாக அவரிடம் பேச்சுக்கொடுக்கிறார். அப்படியே அவருக்குள் காதல் மலர்கிறது. காதலை தெரிவிக்கும் இடமும் தெரிவிக்கும் விதமும்தான் இப்படத்தின் ஹைலைட்! பைபிளில் உள்ள வாசகம் ஒன்றின் மூலம் தன் காதலை சோபியாயிடம் தெரிவிக்கிறார். (பைபிளில் உள்ளதாகவே படத்தில் சொல்லப்படுகிறது- விக்கியாபீடியாப்படி The title of the film and novel is based upon a passage from Biblical book of The Song of Solomon or Song of Songs, Chapter 7:12: "ஆனால் அவ்வாறானதொரு வசனமே அந்த புத்தகத்தில் இல்லையென்ற விமர்சனங்களும் உண்டு. ஒரு முறை தன்னுடைய முந்திரி தோப்பிற்கு அழைத்துச்சென்று சுத்திக்காட்டுகிறார்.

இதுதான் அந்த வசனம். 

Varu priyae , namukk graamangaLil chennu raappaarKaam

athikaalaththezhunnaet munthirithoettangaLil poey

munthirivaLLi thaLirththupooviTarukayum

maathaLanaaranga pookkukayum cheythoyennum noekkaam

avidevachchu njan ninakkente prEmam tharum

வா ப்ரியே நமக்கு கிராமங்களுக்கு சென்று காலைப்பொழுதை ரசிக்கலாம் அதிகாலையில் எழுந்து முந்திரி தோட்டங்களில் பூக்கள் பூத்து விரிவதையும் கனிகள் உண்டாவதையும் கானலாம் அங்கே வைத்து எனது காதலை உனக்கு தருவேன். என்ற அர்த்தம் தருவதாகவே அது அமையும் (மிகச்சரியான அர்த்தம் அல்ல)

ஆனால் சோபியாவின் குடும்ப நிலையோ வேறுவிதமானது அவருக்கு தந்தையில்லை அவரின் தாயின் கனவராக திலகன்.(step father) சோபியா வேலைக்கு போவதோ வெளியில் போவதோ அவருக்கு பிடிப்பதில்லை அவரின் அடக்குமுறைகளை அனுபவித்துக்கொண்டும் வீட்டு வேலைகளை தனியாளாக கவனித்துக்கொண்டும் வாழும் கொடுமையான வாழ்க்கை சோபியாவினுடையது. தன்னுடன் வேலை பார்க்கும் ஒருவருக்கு இரண்டாம் தாரமாக திருமணம் முடித்து வைக்கவும் திட்டமிடுகிறார் திலகன். இவற்றை தட்டிக்கேட்க ஷாரியின் தாயாரால் முடிவதில்லை.

இதற்கு நேர்மாறானது சோலமன் பாத்திரம் வாழ்க்கையை அனுபவிக்க வேண்டும் என்ற நினைப்பில் வாழும் ஓர் சுதந்திர இழைஞன். மோகன்லாலின் நடிப்பை பற்றி சொல்லவும் வேண்டுமா.. அசால்ட்டாக பொருந்திப்போகிறார் இயல்பான அவர் உடல்மொழி மூலம். திலகனின் நடிப்பைப்ப்ற்றியும் இங்கே சொல்லியாக வேண்டும் என்னவொரு வில்லத்தனமான நடிப்பு. ஒரு முறை குடித்துவிட்டு அநாகரீகமாக நடக்கும் திலகனுக்கு  சோலமன் அடித்தும் விடுகிறார். அப்பொழுதிலிருந்து இருவருக்கும் பகை உண்டாகிறது.

ஒரு முறை சோபியா வீட்டில் தனிமையில் இருக்கும் போது யாரும் எதிர்பாராத ஓர் சம்பவம் நடைபெறுகிறது அதாவது தான் பெறவில்லையென்றாலும் சிறுவயது முதல் மகளாக நினைத்து வளர்த்த பெண்னையே வன்புணர்வு செய்து விடுகிறார் அப்பா திலகன். மிகவும் அதிர்வலையை ஏற்படுத்தும் காட்சியிது. பின்பு சோலமன்-சோபியா காதல் என்னவானது என்பதே மீதிக்கதை! மிகச்சாதாரன ஒரு காதல் கதையை பத்மராஜனின் மிகத்திறமையான திரைக்கதை மூலம் ஈர்க்க வைக்கிறார். இப்படத்தின் ஒவ்வொரு காட்சிகள் வசனங்கள் பற்றி நிறைய சிலாகிக்கலாம். ஜோன்சன் மாஸ்டரின் இசையும் இப்படத்திற்கு இன்னுமொரு பலம்.. அருமையான பின்னணி இசை மற்றும் பாடல்கள் ஜேசுதாசின் குரலில் இரு பாடல்கள் அருமை. இங்கே கேட்கலாம்..